.png)
Objective: Social phobia (also known as social anxiety disorder) is a medical condition characterized by extreme and consistent fear of meeting new people or embarrassing oneself in social situations. The aim of the present study is to investigate the prevalence of social phobia in a group of university students and to evaluate their coping strategies.
Methods: A total of 184 university students were included in this study. The Liebowitz Social Anxiety Scale and the Coping Strategy Indicator were administered to students and the findings were statistically compared. The percentage, mean, ANOVA, correlation have been used for the evaluation and analysis of the data.
Results: 49.5% of the participants are composed of first grade students and 50.5% of those are composed of fourth grade students. It was found that, most of the students use problem solving methods and seeking of social support attempts to cope with anxiety. But they use avoidance coping strategy to cope with a social phobic situation. There was a significant correlation between social phobia and age group. Younger students scored higher points from Liebowitz Social Anxiety Scale. A significant correlation is found between socioeconomic status and social phobia.
Conclusion: Coping strategy to deal with social phobia decrease serious and disabling effect of social phobia in youth. Consequently we think that education about coping strategy for anxiety could be beneficial. (Anatolian Journal of Psychiatry 2007; 8:262-270)
Bir grup üniversite öğrencisinde sosyal fobi yaşama durumlarının ve başa çıkma stratejilerinin değerlendirilmesi
Amaç: Sosyal anksiyete bozukluğu olarak da bilinen sosyal fobi, yeni insanlarla tanışmaktan aşırı korku duyma, sosyal ortamlarda kendisinden utanma gibi durumlarla karakterize bir bozukluktur. Bu çalışmada bir grup üniversite öğrencisinde sosyal fobi yaygınlığının belirlenmesi ve baş etme stratejilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya 184 üniversite öğrencisi katılmıştır. Üniversite öğrencilerine Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği, Başa Çıkma Stratejisi Ölçeği uygulanmış, bulgular istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Verilerin analizinde yüzde, ortalama, ANOVA, korelasyon kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların %49.5’ini birinci sınıf ve %50.5’ini de dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilerin çoğu anksiyete ile baş etmede problem çözme yöntemini ve sosyal destek arama girişimlerini kullanmaktadır. Fakat sosyal fobik durumlarla baş etmede kaçınmayı kullanmaktadır. Yaş grupları ile sosyal fobi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Daha genç öğrencilerin Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeğinden daha yüksek puan aldıkları, sosyoekonomik durumla sosyal fobi görülme sıklığı arasında anlamlı ilişki saptanmıştır.
Sonuç: Sosyal fobi yaşama durumlarında baş etme stratejileri gençlerde anksiyetenin ciddi ve zayıflatan etkilerini azaltır. Sonuç olarak ergenlere anksiyete ile baş etme stratejileri eğitiminin verilmesinin faydalı olacağını düşünmekteyiz. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2007; 8:262-270)