Sociodemographic and clinical features of outpatients with conversion disorder in the psychiatry department of a university hospital

Objective: In this study, it is aimed to investigate sociodemographic and clinical features in outpatients with conversion disorder who applied to the psychiatry department of an university hospital.

Method: The study was carried out in outpatient clinic at Psychiatry Department of Celal Bayar University Hospital between February 1995 and September 2000. The polyclinic cards of 227 outpatients whose diagnosed as conversion disorder according to DSM-IV diagnostic criteria.

Results: 88.1% of the patients were women. 39.2% of the patients were in range of 15-24 years. 52.4% of the patients were graduated from primary school. 61.2% of the patients were housewife. 59% of the patients lived in the urban area. 64.8% of the patients were married. The median age of men was 28.4±12.8; the median age of women was 32.5±13.0. Conversion disorder was the most frequent mental disorder in the family history. In 24.2% of the patients, comorbid axis-I diagnoses were mood disorders. 51.1% of the patients had a stressor of the primary support group. The most frequent symptoms of conversion disorder were seizures (59.5%), anesthesia-paresthesia (39.2%), contraction (16.3%), globus hystericus (11.9%), and tremor (10.6%).

Conclusion: The most frequent subtype of conversion disorder was mixed symptom type (39.2%). Symptoms of convulsion and sensory loss were more frequent from symptoms of motor disorder. (Anatolian Journal of Psychiatry 2002; 3(1):28- 33)

Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniğine başvuran konversiyon bozukluklu hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri

Amaç: Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniğine başvurmuş ve klinik görüşme sonucu konversiyon bozukluğu tanısı konmuş hastaların sosyodemografik ve klinik özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Bu çalışmada Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Polikliniği’ne Şubat 1995-Eylül 2000 tarihleri arasında başvuran ve yapılan klinik görüşme sonucunda DSM-IV tanı ölçütlerine göre konversiyon bozukluğu tanısı konmuş olan 227 hastanın poliklinik kartları incelenmiştir.

Sonuçlar: Çalışmaya alınan hastaların %88.1’inin kadın, %39.2’sinin 15-24 yaş grubunda, %52.4’ünün ilkokul mezunu, %61.2’sinin ev hanımı, %64.8’inin evli olduğu ve %59’unun kentte oturduğu belirlendi. Erkeklerin yaş ortalaması 28.4±12.8, kadınların yaş ortalaması 32.5±13.0 olarak saptandı. Soygeçmişte konversiyon bozukluğu tanısı en sık görülen psikiyatrik tanı olarak bulundu. Eşlik eden psikiyatrik tanılara bakıldığında hastaların %24.2’sinde duygudurum bozukluğu saptandı. Birincil destek grubuyla olan sorunlar %51.1 ile en sık rastlanan stres etkeni grubu olarak belirlendi. En sık görülen belirtiler bayılma (%59.2), hissizlik-uyuşma (%39.2), kasılma (%16.3), globus histerikus (%11.9) ve titreme (%10.6) olarak bulundu.

Tartışma: Karışık görünüm sergileyen alt tip %39.2 ile en sık görülen alttip idi. Bayılma ve duyu kaybı belirtileri motor bozukluk belirtilerinden daha sık gözlendi. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002: 3(1):28-33)