In this case report, we presented a 34-year-old woman who has a psychogenic polydipsia. With
respect to this case report, we reviewed possible etiological factors and current treatment approaches to psychogenic polydipsia. Psychogenic polydipsia (compulsive water drinking) is more common among psychiatric patients, especially those with schizophrenia, than in general population. Psychogenic polydipsia has several subtypes and multifactorial etiology. Polydipsic behavior requires a pathological basis and a psychiatric explanation of why so much water is being taken. Hippocampus, monoamine metabolism, osmoregulation, and electrolyte excretion mechanisms are involved in genesis of this disorder. It has been suggested that some cases with psychogenic polydipsia are unrelated to pyschosis or use of psychotropic drugs. These cases may take part in obsessive compulsive disorders spectrum or impulse control disorders. Water restriction and patient education may be effective in treating mild cases. In severe cases intravenous hypertonic saline, diuretics, and anticonvulsants should be added. After acute period, management of primary psychiatric disorder must be reviewed. (Anatolian Journal of Psychiatry 2000; 1(2):107-114)
Psikojenik aşırı su içme: Bir olgu sunumu
Bu yazıda, herhangi bir tıbbi hastalığı ya da eşlik eden psikiyatrik bozukluğu olmaksızın psikojenik polidipsi sergileyen 34 yaşında bir kadın olgu sunduk. Bu olgudan yola çıkarak psikojenik polidipsinin olası etiyolojilerini ve son tedavi yaklaşımlarını gözden geçirdik. Psikojenik polidipsi ya da bir başka deyişle kompulsif su içme psikiyatrik hastalarda, özellikle şizofreniklerde genel nüfusta olduğundan daha fazla görülür. Birçok alt tipi bulunmaktadır ve çok etkenli bir etiyolojiye sahiptir. Polidipsik davranış patolojik bir temel ve niçin bu kadar çok su içildiğinin psikiyatrik açıklamasını gerektirir.
Hipokampus, monoamin metabolizması, osmoregülasyon ve elektrolit atımı ile mekanizmalar bu
tablonun gelişimi ile ilgili görülmektedir. Psikoza ya da ilaç kullanımına bağlı olmaksızın ortaya
çıkanların obsesif kompulsif bozukluklar spektrumunda ya da impuls control bozuklukları arasında yer almaları önerilmektedir. Tedavisi etiyolojiye ve tablonun cidiyetine göre düzenlenir. Hafif durumlarda su kısıtlaması ve hastanın eğitimi yeterli olabilirken, ağır olgularda tedavi su kısıtlaması, tuz solüsyonu infüzyonu, diüretikler, antikonvülsan ilaç uygulamalarını içerir. Akut tedaviden sonra altta yatan birincil psikiyatrik hastalığın tedavisi yeniden düzenlenmelidir. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2000; 1(2):107-114)