.png)
Objective: The aim of this study were to ascertain the prevalence of nocturnal enuresis and the predominant factors associated with this in children aged 7-12 years.
Method: In the study, 500 children were chosen from various primary schools with a socio-economic level of good, average and poor. A questionnaire was applied to mothers by face to face. DSM-IV definition of enuresis was used.
Results: The prevalence of nocturnal enuresis for males was 23.1%, for females were 18.2% and the overall prevalence was 20.8%. Of the enuretic children, 45.2% was primary enuresis, 54.8% was secondary enuresis. The prevalence of primary and secondary enuresis was 9.4% and 11.4% respectively. Of the enuretic cases 48.1% was active enuresis and 51.9% was remission enuresis. The prevalence of nocturnal enuresis was 1.4 times in male children than female. Enuresis nocturnal was found to be more common in children with a family history of bedwetting. The prevalence of enuresis was higher when the child was from a school of low socio-economic status. Of the enuretic children only 43.3% hadconsulted a doctor.
Conclusion: As the remission cases were included in our study, nocturnal enuresis was higher in this study than previous studies reported. We think that the high rate of prevalence in low socioeconomic level can be associated with the environmental stressors and limited behavioural techniques for the management of enuresis. (Anatolian Journal of Psychiatry 2001; 2(3):175-182)
Kentsel kesimde 7-12 yaş grubunda enürezis nokturna prevalansı ve özellikleri
Amaç: Bu çalışmada, bölgemizde 7-12 yaş grubu çocuklarda enürezis nokturna vakalarının sıklık ve demografik-sosyokültürel özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu çalışma, kentsel kesimde 7-12 yaş grubundan 500 öğrenci üzerinde anket yöntemi ile yapılmıştır. Anket formunda teşhise yönelik sorular, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) teşhis kriterlerini esas alacak tarzda hazırlanmıştır.
Sonuçlar: Araştırma grubuna alınan erkek çocuklarda %23.1 ve kız çocuklarda %18.2 olmak üzere tüm çocukların %20.8’inde enürezis nokturna tespit edilmiştir. Saptanan enurezis vakalarının %45.2’si primer, %54.8’i ise sekonder enürezis olup primer enürezis prevalansı %9.4, sekonder enürezis prevalansı %11.4 idi. Enürezis teşhisi konulan çocuklardan %48.1’i aktif enürezis, %51.9’u ise remisyonda enürezis idi. Erkeklerde enürezis nokturna kızlara göre 1.4 kat daha fazla bulunmuştur. Sosyoekonomik düzeyi kötü olan kesime hitap eden okullarda okuyanlarda ve soy geçmişinde enürezis öyküsü olanlarda enürezis nokturna görülme oranı daha yüksek bulunmuştur.
Tartışma: Kentsel kesimde enürezis nokturna görülme oranı remisyonda olan vakaların da dahil edilmesi nedeniyle diğer bölgelere göre yüksek bulunmuştur. Enürezisin sosyoekonomik seviyesi düşük kesimlerde daha sık görülmesi, çevresel stressörlerin daha fazla olması ve çare arama imkanlarının daha kısıtlı olması ile ilişkili olabilir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001; 2(3):175-182)