.jpg)
.png)
Objective: In this descriptive study, it’s aimed to investigate the relationship between evaluation of clinic environment and the job satisfaction of doctors and nurses, who work in mental health and illnesses hospital.
Methods: 38 nurses and 12 doctors who work in a mental health and illnesses hospital, accepted to participate in this study. Data was collected with Personal Information Form, Minnesota Job Satisfaction Scale and Ward Atmosphere Scale-Form R.
Results: General (3.4±0.5), internal (3.4±0.6) and external work satisfaction (3.3±0.6) of doctors and nurses were moderate level. Doctors and nurses evaluated autonomy, practical orientation, control of staff and participation in clinic environment as insufficient. But they evaluated support, spontonite, personal problem orientation, anger and aggression, arrangement and organization and program policy as sufficient. The results of the research about the relationship between job satisfaction and evaluation of clinic environment show that there is a weak positive correlation between autonomy subscale, general job satisfaction (r=0.393, p<0.005) and internal job satisfaction (r=0.391, p<0.005). There is a weak positive correlation between practical orientation subscale, general job satisfaction (r=0.429, p=0.002) and internal job satisfaction (r=0.477, p=0.001).
Conclusion: In psychiatric clinics, developing patients’ autonomy and interventions for preparing living in community will ncrease job satisfaction of doctors and nurses. (Anatolian Journal of Psychiatry 2005; 6:213-220)
Bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin klinik ortamlarını değerlendirmeleri ile iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi
Amaç: Bu çalışma, bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin klinik ortamlarını değerlendirmeleri ile iş doyumları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmış tanımlayıcı bir araştırmadır.
Yöntem: Araştırma, bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 38 hemşire ve 12 hekim ile yapılmıştır. Veriler Tanıtıcı Bilgi Formu, Minnesota İş Doyumu Ölçeği ve Servis Ortamı Ölçeği ile toplanmıştır.
Bulgular: Hekim ve hemşirelerin genel (3.4±0.5), içsel (3.4±0.6) ve dışsal (3.3±0.6) olmak üzere iş doyumları orta düzeyde saptanmıştır. Hekim ve hemşirelerin klinik ortamında otonomiyi, pratik yönelimi, çalışanların kontrolünü, katılımı yetersiz olarak; desteği, spontanlığı, kişisel sorun yönelimini, öfke ve saldırganlığı, düzen ve organizasyonu ve programın açıklığını ise yeterli olarak değerlendirdiği belirlenmiştir. Çalışanların klinik ortamlarını değerlendirmeleri ile iş doyumları arasındaki ilişkiler incelendiğinde, otonomi alt ölçeğiyle genel (r=0.393, p<0.005) ve içsel iş doyumu (r=0.391, p<0.005) arasında, pratik yönelim alt ölçeğiyle genel (r=0.429, p=0.002) ve içsel iş doyumu (r=0.477, p=0.001) arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunmuştur.
Tartışma: Psikiyatri kliniklerinde, hastaların otonomilerini geliştiren ve onları toplumsal yaşama hazırlayan girişimlerde bulunulması, hekim ve hemşirelerin iş doyumlarını arttıracaktır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005; 6:213-220)