.png)
Objective: Compliance usually means "the extent to which the patient takes the medications as prescribed" and included in DSM-IV as "additional conditions that may be a focus of clinical attention". It is really hard to find out the condition and the severity of this behavior in all patients but, it is rather important in the maintenance treatment of lithium taking bipolar patients. Psychiatrists generally make the analogy of insuline taking as diabetes resembles to bipolar illness in chronicity base.
Method: Here we tried to find out the resemblances and differences of both disorders and patients by using a simple questionnaire both in bipolar versus diabetic patients and psychiatrists versus endocrinologist groups.
Results: The reasons for stopping the medication were evaluated in 5 groups. Psychiatrists accused themselves, drugs and families in non-compliance while internists gave priority to economic and patient related conditions.
Conclusion: Though no studies comparing these patient andphysician groups were held before, there is a common analogy for diabetes-bipolar disorder and lithium-insuline taking; and this study has revealed that it is not true by means of compliance. (Anatolian Journal of Psychiatry 2002; 3:212-222)
İki uçlu duygudurum bozukluğu olan hastalarda tedaviye uyum: "Farz edelim ki, şeker hastasısın." demek yeterli mi?
Amaç: Hastanın, kendisini tedavi eden hekimin klinik önerilerine uyması anlamına gelen ve DSM-IV'te klinik ilgi odağı olabilecek durumlar içinde sayılan "komplians"ın saptanması, şiddet derecesinin belirlenmesi oldukça zordur. Lityum kullanımındaki en büyük zorluk tedavi uyumunun zayıflığından kaynaklanmaktadır. Psikiyatristlerin hastalarına lityum kullanımının gerekliliğini genellikle diyabet hastalığı ve insülin kullanımı benzetmesiyle anlattıkları gözlemlenmiştir. Bu çalışmada iki uçlu duygudurumbozukluğu ile diyabet hastalığı gruplarının gerçekten benzerliklerinin olup olmadığının basit bir yöntemle araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: İki uçlu duygudurum bozukluğu olan ve diyabetli hastalar ile psikiyatri ve iç hastalıkları uzmanlarına, tedaviye uyum ve ilaç kesimi konusunda sorular içeren anket formları verildi. Sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların tedaviye uyum ve ilacı kesme sebepleri beş alt grupta toplandı. Hekimlerin hastaların ilaçlarını kesmelerine ilişkin görüşlerinin, ilaç özellikleri dışında farklılık göstermediği; psikiyatristlerin hekime, ilaca ve aileye ait sebepleri, iç hastalıkları uzmanlarının ise hastaya ait ve ekonomik sebepleri daha öncelikli gördükleri saptandı.
Tartışma: Daha önce böyle bir benzerlik kurularak bu tarz bir araştırma yapılmadığı, ancak bizim çalışmamızın da lityum ve insülin tedavisi anolojisinin uygun bir benzetme olmadığı sonucunu ortaya çıkardığı görüldü. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002; 3:212-222)