Objective: It is suggested that alcohol use is more prevalent among ‘psychiatric patients’ than it is in general population. The purpose of this study was to find out the prevalence of alcohol use among the patients in inpatient service of a general psychiatry clinic.
Methods: To study, 100 patients who had been to inpatient our psychiatric clinics were included. The patients were diagnosed according to DSM-IV by a psychiatrist who was ‘blind’ in the study. The sociodemographic characteristics of the patients and the characteristics of their alcohol use were determined and evaluated by Michigan Alcholism Screening Test (MAST).
Results: The rate of female patients 36% (n=36) and male patients were 64% (n=64). The mean age was 34.7±11.8 years, the duration of their illness was 3.8±4.2 years. The diagnoses based on DSM-IV were depressive disorder 36%(n=36), bipolar disorder I with manic episode 20% (n=20), schizophrenia 20% (n=20), and others (eating disorders, anxiety disorders etc.) 29% (n=29). MAST score was 3.8±6.8, 35% of patients (n=35) indicated no alcohol use in their life, 47% of patients (n=47) with a MAST score of 0-4 point defined alcohol use without any problem and 18% of patients (n=18) with a MAST score of over 5 point defined alcohol use with problems.
Discussion: The rate of the alcohol use with problems was among the psychiatric patients was found to be higher than it was in general population. This could be considered in and could help in the treatment of the patients. Results suggest that alcohol use should be asked particularly and considered in psychiatric patients who are treated for psychiatric diseases other than alcohol use. (Anatolian Journal of Psychiatry 2003; 4:26-29)
Psikiyatri kliniğinde yatarak tedavi gören hastalarda alkol kullanımı
Amaç: “Psikiyatrik hasta” populasyonunda alkol kullanımının genel topluma göre yüksek olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı “genel psikiyatri kliniğinde” yatarak tedavi gören hastalar arasında alkol kullanımı yaygınlığını araştırmaktır.
Yöntem: Çalışmaya psikiyatri kliniğinde yatarak tedavi gören 100 hasta alınmıştır. Hastaların psikiyatrik tanıları DSM-IV ölçütlerine göre çalışmaya “kör” psikiyatrist tarafından konmuştur. Hastaların sosyodemografik özellikleri, alkol kullanım özellikleri belirlenmiş ve Michigan Alkolizm Tarama Testi (MATT) ile değerlendirilmiştir.
Sonuçlar: Çalışmaya 36 kadın (%36), 64 (%64) erkek hasta alınmıştır. Yaş ortalaması 34.7±11.8, hastalık süresi 3.8±4.2 yıldır. DSM-IV ölçütlerine göre psikiyatrik tanılar depresif bozukluk %36 (n=36), bipolar bozukluk-manik epizod %20 (n=20), şizofreni %20 (n=20), diğer (yeme bozukluğu, anksiyete bozukluğu vs.) %29 (n=29) şeklindedir. Michigan Alkolizm Tarama Testi ortalaması 3.8±6.8’dir. Hastaların %35’i (n=35) hiç alkol içmediklerini bildirmiş, MATT ile ise %47’sinin (n=47) sorunsuz alkol içtikleri (MATT puanı 0-4 arası), %18’inin (n=18) de sorunlu içici oldukları (MATT 5’den yukarı) bulunmuştur.
Tartışma: Psikiyatrik tanı ile yatan hasta populasyonunda “sorunlu” alkol kullanımı oranı genel populasyondan yüksek görülmektedir. Tedavide böyle bir faktörün göz önünde bulundurulması faydalı olabilir. Sonuçlar başka psikiyatrik tanılar ile tedavi gören hastalarda alkol kullanımının da “titizlikle” sorulması ve dikkate alınması gerektiğini düşündürmektedir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2003; 4:26-29)