.jpg)
.png)
Paraphilias are characterized by recurrent, intense, sexually arousing fantasies, urges, or behaviors, over a period of 6 months, generally involving nonhuman objects, suffering, or humili- ation of oneself or one's partner, or children or other nonconsenting persons. These fantasies, urges, and behaviors produce clinically signify- cant distress or impairments in social, occu- pational, and other important areas of func- tioning. The paraphilias have been mostly ignored by psychiatry, even though psychiatrists are ideally suited to treat and diagnose these disorders. 1 Despite these limitations, evidence indicates that paraphilias is relatively common in the general adult population, causes substantial personal distress, and is a source of significant psychosocial disability. For example, the esti- mated prevalence of paraphilias involving com- pulsive sexuality ranges from 3% to 6% in the general adult population of the United States. 1 Compulsive sexuality can be divided into para- philic and nonparaphilic subtypes. The former involves pathological sexual behaviors, while the later involves conventional sexual behaviors taken to extremes. In DSM-IV-TR, eight specific paraphilias are enumerated. Other forms of paraphilia are best diagnosed as ‘‘paraphilic disorder not otherwise specified.’’ There is no DSM-IV-TR category that corresponds to the nonparaphilic forms of compulsive sexuality, although the category ‘‘sexual disorder not otherwise specified’’ can be used. Historically, surgical castration had been used for the treat- ment of severe paraphilias, mostly sexual sadism, and pedophilia. The individuals who were castrated were high-risk, highly recidi- vating sexual offenders. The pharmacological treatments of deviant sexual behavior have been undergoing rapid changes over the past 15 years. Traditionally, the pharmacological treat- ment of deviant sexual behavior was based on the biological aspects of sexuality and specifi- cally on the hormonal basis of human sexuality. These antiandrogen treatments formed the basis of the pharmacological treatment ap- proaches from 1970 to 1990.The most recent advance in the treatment of the paraphilias has been the use of drugs that have an effect on serotonin. 2 Also, there is evidence that vary psychotherapeutic approaches are effective.
Parafili ve parafili ile ilişkili bozukluklarda değerlendirme ve tedavi
Parafili tanısı için, kişinin en az altı ay süreyle insan dışındaki nesneler, kişinin kendisinin, part- nerinin, çocukların veya onay vermeyen diğerle- rinin acı çekmesi ve aşağılanmasını içerecek şekilde yineleyen, yoğun uyarıcı fantezilerinin, cinsel dürtülerinin veya davranışlarının bulunma- sı gerekmektedir. Bu davranışların, cinsel dürtü- ler ve fantezilerin klinik olarak belirgin sıkıntı yasosyal, mesleksel veya işlevselliğin diğer önemli alanlarında bozulmalara neden olması gerek- mektedir. Parafililer, bu hastalıkları uygun şekil- de tanı ve tedavilerini üstlenen psikiyatristler dahil olmak üzere psikiyatri tarafından ihmal edilmiştir. 1 Bu sınırlılıklara rağmen, kişilerde önemli stres ve psikososyal işlevsellikte bozul- manın kaynağı olan parafililerin erişkinler arasın- da yaygın olduğuna ilişkin kanıtlar vardır. Örne- ğin, kompulsif cinsel davranışları da içeren para- fililerin ABD’deki yaygınlığının %3-6 arasında olduğu tahmin edilmektedir.1 Kompulsif cinsellik parafilik ve parafilik olmayan şekilde ikiye ayrıl- maktadır. DSM-IV-TR’de parafililer sekiz başlık altında verilmiştir. Kompulsif cinsellik diğer tanımlanmayan cinsel bozukluklar altında kulla- nılmasına karşın, tanı kategorisine alınmamıştır. Daha önceleri sadist ve pedofilik olan parafi- lilerin tedavisinde cerrahi kastrasyon yöntemi kullanılmaktaydı. Son 15 yılda sorunlu cinsel davranışların tedavisinde hızlı değişiklikler olmuştur. Geleneksel olarak sorunlu cinsel davranışların tedavisindeki yöntemler cinselliğin biyolojik yönleri ve özellikle insan cinselliğinin hormonal yönünü temel alan farmakolojik teda- vilerdir. 1970-1990 yılları arasında antiandrojen tedavilerle farmakolojik tedavi yaklaşımı temel alınmıştır. Parafililerin tedavisinde serotonin üzerinden etki eden ilaçların kullanımı son zamanlarda ilerleme sağlamıştır.2 Aynı zamanda çeşitli psikoterapi yöntemlerinin etkili olduğuna ilişkin kanıtlar vardır.