Objective: Anxiety and depression are very common psychiatric disorders accompanied to the physical illness. Psychiatric disorders affect the care of patients, quality of life, duration of treatment, expenses, well-being of patients, mortality and morbidity levels negatively. In this research were aimed to determine the relationship between anxiety-depression level and manners overcoming stress in patients at internal and surgical clinics.
Methods: In this descriptive cross-sectional study, 118 patients were chosen from Harran University Medical Faculty research and practice internal and surgical clinics between October and December 2004. The sociodemographic characteristics and diagnosis-treatment process information form prepared by researcher, Hospital Anxiety and Depression Scale, General Health Questionnaire-12 and Manners Overcoming Stress Scale were used in data collection. Descriptive statistics, correlation analysis and Student-t test were used for evaluation of data.
Findings: Anxiety, depression and GSA-12 score means were higher in patients at surgical clinics compared with the internal disease clinics (p<0.05). Duration of illness and chronicity were found as significant variables. It was found a significant relation between anxiety-depression and GSA score means and overcoming stress manners were positive (p<005).
Conclusion: In line with the findings, anxiety, depression and GSA mean scores of patients at surgical clinics were higher than patients at internal clinics. Increased the level of overcomingstress of patients, decreased the psychiatric symptoms. (Anatolian Journal of Psychiatry 2007; 8:113-120)
Dahili ve cerrahi kliniklerde yatan hastalarda anksiyete-depresyon düzeyleri ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişki
Amaç: Bedensel hastalıklara en sık eşlik eden psikiyatrik bozukluklar depresyon ve anksiyetedir. Psikiyatrik bozukluklar hastanın uyumunu, bakımını, yaşam kalitesini, tedavi süresini ve masraflarını, düzelme ve iyilik halini, hastalığın gidişini, mortalite ve morbiditeyi olumsuz yönde etkilemektedir. Bu araştırmada fiziksel hastalığı olan hastalarda anksiyete, depresyon düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkiyi belirlemek amaçlanmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı tipte kesitsel araştırma niteliğinde yürütülen bu çalışmada, Kasım 2004-Aralık 2004 tarihleri arasında Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi dahili ve cerrahi kliniklerinde yatan 118 hasta örnekleme alınmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan bireye ilişkin sosyodemografik değişkenler ve tanı-tedavi sürecine ilişkin tanıtıcı bilgileri içeren anket formunun yanı sıra, Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği, Genel Sağlık Anketi-12 ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, korelasyon analizi ve Student t testi kullanılmıştır.
Bulgular: Cerrahi kliniklerde yatan hastaların anksiyete ortalama puanı dahili kliniklerde yatan hastaların ortalama puanından anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.05). Hastalık süresi bir aydan uzun ve çoğunlukla kronik hastalığı olan hastalarda GSA-12 ortalama puanı hastalık süresi bir aydan kısa olanlarınkinden anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.05). Hastaların anksiyete, depresyon ve GSA-12 ortalama puanı ile stresle başa çıkma puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05).
Sonuçlar: Cerrahi kliniklerde yatan hastalarda dahili kliniklere göre anksiyete, depresyon ve GSA-12 ortalama puanı yüksek bulunmuştur. Hastaların stresle başa çıkma düzeyleri arttıkça ruhsal sorunları azalmaktadır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2007; 8:113-120)