.jpg)
.png)
Objective: Existing research studies suggest that parenting a child with mental retardations can be a stressful experience. However, there are few data addressing the question of how parents might experience considerable anxiety, how they might cope with this anxiety, and how this anxiety in parents of children with a mental retardation affect parental attitude. The purpose of this study was to examine the relationships among parental attitude and their anxiety and coping strategy in parents of children with mental disabilities.
Materials and Methods: The sample was consisted of 96 parents who had mental retarded children, admitted to the neurology outpatient clinic of Dr. Behçet Uz Children’s Hospital. Three instruments were used to explore the presence of probable coping strategy, parental attitude and anxiety of the parent: The Parental Attitude Research Instrument (PARI), The Coping Strategy Indicator (CSI), State-Trait Anxiety Inventory (STAI, SAI and TAI) were administered in an interview format. All the parents were informed about the study and were gave written informed consent.
Results: Parents’ mean age was 33.90±10.1 in research group. Parents took an average 43.7±5.9 points in SAI, 43.1±15 point in TAI. The highest average point was problem solving subscale of CSI and the highest average point was overeager mother subscale of the PARI. Positive correlation (p=0.000, r=-0.52 and p=0.000, r=-0.41) between state and trait anxiety and overeager mother, and a negative correlation between state and trait anxiety and rejection of the homemaking role (p=0.000, r=0.59 and p=0.041, r=0.31), marital conflict (p=0.000, r=0.66 and p=0.005, r=0.39) were detected that we evaluate parents anxiety effect on parental attitude. It has been found that state and trait anxiety is negative correlated with problem solving (p=0.000, r=-0.38 and p=0.000, r=-0.44) and trait anxiety and is negative correlated with seeking social support (p=0.000, r=-0.27).
Conclusion: At the end of the study, it was found to be high trait anxiety on parents who have a retarded child. Generally parents use problem solving for coping strategy with stress. Overeager mother attitude was dominant attitude among parents. (Anatolian Journal of Psychiatry 2010; 11:30-37)
Zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların kaygı, anne-baba tutumları ve başa çıkma stratejileri açısından değerlendirilmesi
Amaç: Zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların birtakım stres kaynaklarına maruz kaldığı yapılan çalışmalarla ortaya konmasına karşın, anne-babaların yaşadığı anksiyete, başa çıkma stratejileri ve bu durumun anne-baba tutumlarını nasıl etkilediğine ilişkin çok az şey bilinmektedir. Bu çalışmada zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların yaşadığı anksiyete ve bu anksiyete ile başa çıkma durumlarının saptanması ve zihinsel engelin anne-baba tutumları üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem ve gereç: Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Hastanesi Nöroloji Polikliniği’nde tedavi gören zihinsel engelli çocukların anne-babalarından 96’sı araştırmaya alınmıştır. Anne-babalarda anksiyete, çocuk yetiştirme tutumu ve başa çıkma stratejini saptamak amacı ile üç ölçek kullanılmıştır: Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği (DSKÖ), Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği (AHÇYTÖ), Başa Çıkma Stratejisi Ölçeği (BÇSÖ). Anne-babalara çalışma ile ilgili sözel olarak bilgi verilmiş ve bilgilendirilmiş onamları alınmıştır.
Bulgular: Araştırma grubunda anne-babaların yaş ortalaması 33.90±10.1’dir. Anne-babaların DSKÖ’nün durumluk alt ölçeği ortalama puanı 43.7±5.9, sürekli alt ölçeği ortalama puanı 43.1±15’tir. Anne-babalar BÇSÖ’den en yüksek puanı problem çözme alt boyutundan, AHÇYTÖ’den en yüksek puanı ise aşırı annelik alt boyutundan almıştır. Araştırmaya katılan anne-babanın anksiyetesinin anne-baba tutumuna etkisi değerlendirilmiş, durumluk ve sürekli kaygı ile aşırı annelik tutumu arasında negatif yönde (p=0.000, r=-0.52 ve p=0.000, r=-0.41); ev kadınlığını reddetme tutumu (p=0.000, r=0.59 ve p=0.041, r=0.31) ve karı koca geçimsizliği (p=0.000, r=0.66 ve p=0.005, r=0.39) ile pozitif yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. Anne-babaların durumluluk ve sürekli kaygı ile problem çözme becerisi arasında negatif (p=0.000, r=-0.38 ve p=0.000, r=-0.44), durumluk kaygı ile sosyal destek arama arasında negatif (p=0.000, r=-0.27) ilişki belirlenmiştir.
Sonuç: Bu çalışma sonunda zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların durumluluk kaygılarının yüksek olduğu, baş etme için problem çözme yöntemini kullandıkları saptanmıştır. Anne-babaların çocuk yetiştirme tutumlarının ise aşırı annelik yönünde baskın olduğu belirlenmiştir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2010; 11:30-37)