.jpg)
.png)
Objective: To investigate the effect of atypical antipsychotic drugs on cognitive dysfunction in schizophrenia and tocompare this effect with typical antipsychotics.
Method: Sixty-three patients from Ege University Faculty of Medicine Department of Psychiatry who was treated as outpatient were enrolled to study. Twenty-five patients were on typical antipsychotic treatment and the rest 38 patients were on atypical. We applied Scale for Assessment of Positive and Negative Symptoms (SANS and SAPS), Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) and MMSE at the beginning of treatment and at the end of second month to all patients.
Results: Fifty-five patients of whom 24 were on typical and 31 on atypical antipsychotic treatment completed the study. The severity of cognitive dysfunction in atypical antipsychotic group significantly decreased at the end of second month. There was no significant difference between typical and atypical antipsychotic groups in decreasing the severity of cognitive dysfunction. The improvement of cognitive dysfunction in typical antipsychotic group is significantly correlated with both the improvement in negative and positive symptoms while the improvement of cognitive dysfunction in atypical antipsychotic group is only significantly correlated with the improvement in negative symptoms.
Discussion: We found that both typical and atypical antipsychotics significantly improve cognitive functions in schizophrenia. Randomized, long term and larger sampled studies where more variables might be controlled are needed on this issue. (Anatolian Journal of Psychiatry 2004; 5:206-212)
Atipik antipsikotik ilaçların şizofreni hastalarında kısa kognitif muayene (KKM) üzerine etkisi: Tipik antipsikotiklerle karşılaştırmalı - doğal izlem çalışması
Amaç: Atipik antipsikotik ilaçların şizofrenideki bilişsel bozukluklara etkisini araştırmak ve bu etkiyi tipik antipsikotik ilaçlarla karşılaştırmak.
Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği’nde ayaktan tedavi başlanan, 25 tipik antipsikotik ve 38 atipik antipsikotik kullanan toplam 63 hasta alındı. Hastalara tedavinin başlangıcında ve ikinci ayın sonunda Pozitif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (SAPS), Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (SANS), Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDRS) ve Kısa Kognitif Muayene (KKM) Ölçeği uygulandı.
Sonuç: Yirmi dört tipik antipsikotik ve 31 atipik antipsikotik kullanan toplam 55 hasta çalışmayı tamamladı. Atipik antipsikotik ilaç kullanan hasta grubunda ikinci ayın sonunda bilişsel bozukluğun şiddetinde anlamlı düzelme saptanmıştır. Ancak tipik antipsikotik kullanan hasta grubu ile atipik antipsikotik kullanan hasta grubu arasında bilişsel bozukluğun şiddetindeki düzelme açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Tipik antipsikotik grubunda bilişsel işlevlerdeki düzelme hem negatif hem de pozitif belirtilerdeki düzelmeyle anlamlı olarak ilişkili bulunurken, atipik antipsikotik grubunda ise bilişsel işlevlerdeki düzelme sadece negatif belirtilerdeki düzelmeyle ilişkili bulunmuştur.
Tartışma: Çalışmamızda atipik ve tipik antipsikotik ilaçların bilişsel işlevlerde anlamlı oranda düzelmeye neden olduğu bulunmuştur. Ancak bu konuda tüm değişkenlerin kontrol edildiği, izlem süresinin daha uzun olduğu ve hastaların randomize olarak seçildiği daha geniş örneklemli çalışmalara ihtiyaç vardır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2004; 5:206-212)