.jpg)
.png)
Objective: The aim of this study is to compare the depression and anxiety levels of patients admitted to Thoracic and Cardiovascular Surgery Clinic (CVS) due to chronic peripheral vascular diseases in the periods before andafter the operation with the patients who had admitted to the same clinic but had no operation.
Method: This study includes hospitalised patients; twenty operated patients (Group I) and twenty non-operated patients (Group II). The Group I patients have two times psychiatric evaluation ten days before the operation and ten days after the operation. At the same time, Group II patients have psychiatric evaluations. During the psychiatric evaluation both groups have a test prepared by the psychiatry and CVS departments in the sociodemographic information form, Hamilton Depression scale (HAM-D) and Stait-Trait Anxiety Inventory (STAI). Significance of differ-ences was assessed by paired Mann-Whitney U test and Chi-Square test forcompared results.
Results: The ages of the patients were among 27-63, and their age averages were 53.30±11.44 in the first group and 48.50±13.29 in the second group. At the first evaluation of HAM-D points averages were 15.95±4.44 in Group I, 13.25±2.75 in Group II, and at the second evaluation they were 12.15±4.73 and 12.40±2.32. At the first evaluation the anxiety (STAI-1) averages were 39.20±5.38 and 34.70±6.26 in Group I and II, at the second evaluation (STAI-2) they were 35.85±7.08 and 32.40±4.67. In the Group I and Group II the lost lasting anxiety averages were 29.01±6.75 and 28.80±2.66 at first, and secondly they were 30.40±7.29 and 30.85±2.73. When the periods of disease are compared in Group I (the disease periodless and more than a year) the anxiety averages were high in STAI-1 and STAI-2 situation long lasting as: (z=- 3.81, p<0.05; z=-3.08, p<0.05). At other sociodemographic chancing anxiety and depression levels were not logical (p>0.05). The averages were high at Group I and Group II at the first evaluation with depression (z=- 2.38, p<0.05) and anxiety situation (z=-2.33, p<0.05) and at the second evaluation there were no logic between the evaluations (z=-0.16, p>0.05), but the situation evaluations were logically high. There was no logical difference between the groups from the perspective of STAI-2 aver-ages (z=-1.08, p>0.05; z=-1.40, p>0.05).
Discussion: In this study the depression, and anxiety average scores were found high when compared from the points of operated and non-operated patients before and after the operation. These results show that patients with CPVD need psychological help and supports during and after the operation. (Anatolian Journal of Psychiatry 2001; 2(4):213-221)
Ameliyat olan ve olmayan kronik periferik vasküler hastalığı olan olgularda anksiyete ve depresyon düzeyleri
Amaç: Bu çalışmanın amacı, kronik periferik vasküler hastalık nedeniyle Göğüs Kalp Damar Cerrahisi (GKDC) kliniğine yatan veameliyat olan olguların ameliyat öncesi ve sonrası dönemdeki anksiyete ve depresyon düzeylerini aynı hastalığı olan fakat ameliyat olmayan olguların anksiyete ve depresyon düzeyleriyle karşılaştırmaktır.
Yöntem: Bu çalışmaya 20 ameliyat olan (Grup I) ve 20 ameliyat olmayan (Grup II) ve yatarak tedavi gören olgu alındı. Grup I olgularına ameliyattan 10 gün önce ve ameliyattan 10 gün sonra olmak üzere iki kez psikiyatrik değerlendirme yapıldı. Grup II olgularına da 20 gün arayla iki kez psikiyatrik değerlendirme yapıldı. Psikiyatrik değerlendirme sırasında her iki gruba psikiyatri ve GKDC bölümlerince oluşturulan Sosyodemografik BilgiFormu, Hamilton Depresyon Ölçeği (HAM-D) ve Durumluk-Sürekli Anksiyete Envanteri (STAI) uygulandı. Verilerin karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi ve Khi kare testi kullanıldı.
Sonuçlar: Olguların yaşları 27- 63 arasında olup yaş ortalamaları Grup I’de 53.30±11.44; Grup II’de 48.50±13.29 idi. Olguların ilk değerlendirmedeki HAM-D puanları ortalamaları Grup I’de 15.95±4.44, Grup II’de 13.25±2.75; ikinci değerlendirmede ise sırasıyla 12.15±4.73 ve 12.40±2.32 idi. İlk değerlendirmedeki Grup I ve II’deki durumluk anksiyete (STAI-I) puanları ortalamaları sırasıyla 39.20±5.38 ve 34.70±6.26 iken ikinci değerlendirmede ise 35.85±7.08 ve 32.40±4.67 olarak bulundu. Grup I ve II’deki ilk değerlendirmede sürekli anksiyete puanları ortalamaları sırasıyla 29.01±6.75 ve 28.80±2.66; ikinci değerlendirmede 30.40±7.29 ve 30.85±2.73 olarak saptandı. Grup I’de hastalık süresi bir yıldan az olan olgularda, hastalık süresi bir yıldan daha fazla olan olgulara göre durumluk (STAI-1) ve sürekli (STAI-2) anksiyete puanları daha yüksekti (z=-3.81, p<0.05; z=-3.08 p<0.05). Diğer sosyodemografik değişkenlerle anksiyete, depresyon düzeyleri arasında gruplar arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p>0.05). Grup I olgularında Grup II olgularına göre ilk değerlendirmedeki depresyon (z=-2.38, p<0.05) ve durumluk anksiyete (z=-2.33, p<0.05) puanları daha yüksek iken ikinci değerlendirmedeki depresyon puanları arasında anlamlı farklılık yoktu (z=-0.16, p>0.05) fakat durumluk anksiyete puanları yine anlamlı şekilde daha yüksekti (z=-2.32, p<0.05). Sürekli anksiyete (STAI-2) puanları açısından ise her iki değerlendirmede de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı (z=-1.08, p>0.05, z=-1.40, p>0.05).
Tartışma: Bu çalışmada ameliyat olan olgularda, ameliyat olmayan olgulara göre ameliyat öncesi dönemde depresyon puanları ve hem ameliyat öncesi, hem de ameliyat sonrası dönemde durumluk anksiyete puanları yüksek bulunmuştur. Bu bulgular ameliyat yapılan olgularda ameliyat öncesi ve sonrasında profesyonel psikolojik yardım ve desteğin gerekli olduğunu düşündürmektedir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001; 2(4):213-221)