Objective: In this study we aimed to investigate prevalance of smoking cigarette, alcohol and inhalent substance abuse and related factors apprentices working in industrial area of Sivas.
Methods: 175 volunteer apprentices included to this study. We applied sociodemographic knowledge form, childhood abuse and neglect experiences question form, depression scale for children and DSM-IV conduct disorder diagnostic criteria by the way of one by one interwieving method. Data assessed in SPSS statistical pocket program.
Results: The ratio of substance abuse was 42.8 %, cigarette abuse was 21.7 %, alcohol abuse was 12%, and inhalent abuse was 9.1 %..The ratio of conduct disorder was 8.5 %, depression was 10.9 % and 33.6 % of the individual informed about childhood abuse. The ratio of the physicially abuse of childhood, the life of neglect and the substance use was meaningfully higher individuals who had depression than the ones who didn’t have. The incidence of depressionwas meaningfully higher in individuals who experienced violence on them than the others experienced with no violence. As the time the ratio of substance use was higher in individuals with conduct disorder than the ones who didn’t have conduct disorder.
Conclusion: According to the results of this study, childhood abuse, depression and conduct disorder may be risk factors for substance abuse in adolescents. Additionally, adolescents living in metropolis are in greater risk than living in rural cities. (Anatolian Journal of Psychiatry 2000; 1(1):19-25)
Sanayi bölgesinde çalışan çıraklarda madde kullanımı ve etkileyen etkenlerin araştırılması
Amaç: Bu çalışmada Sivas ili sanayi bölgesinde çalışan çıraklarla yüz yüze görüşme yoluyla
psikiyatrik değerlendirme yapılması; sigara, alkol ve uçucu madde kullanımı yaygınlığının saptanması ve bunlarla ilgili etkenlerin araştırılması amaçlandı.
Yöntem: Çalışmaya 175 gönüllü çırak alındı. Deneklere Sosyodemografik Bilgi Formu (SBF), Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ), Çocukluk Çağında Kötüye Kullanılma ve İhmal Soru Formu, DSM-IV davranım bozukluğu tanı ölçütleri uygulandı; her denekle yüz yüze görüşüldü. Veriler SPSS istatistik paket programında değerlendirildi.
Sonuçlar: Deneklerde madde kullanımı % 42.8, sigara kullanımı % 21.7, alkol kullanımı % 12 ve uçucu madde kullanımı % 9.1 oranında bulundu. Davranım bozukluğu % 8.5 ve depresyon % 10.9oranındaydı. Deneklerin % 33.6’sı çocukluk çağı kötüye kullanımı bildirdi. Depresyonu olan deneklerde çocukluk çağı fiziksel kötüye kullanımı (x2=6.1, SD=1, p=0.01), ihmal yaşantısı (x2=49.6, SD=1, p=0.00) ve madde kullanımı (x2=42.6, SD=1, p=0.00) oranı depresyonu olmayan gruba göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu. İşyerinde şiddete maruz kalma oranı depresyonu olan deneklerde olmayanlara göre anlamlı derecede yüksekti (x2=5.7, SD=1, p=0.01). Davranım bozukluğu olan deneklerde madde kullanımı, olmayanlara göre anlamlı düzeyde yüksekti (x2=23.2, SD=1, p=0.00).
Tartışma: Bu çalışmanın sonuçlarına göre ergenlerde madde kullanımı açısından çocukluk çağı kötüye kullanımı, depresyon ve davranım bozukluğunun risk etkenleri olabileceği söylenebilir. Yanısıra, büyük kentlerde yaşayan ergenler küçük kentlerde yaşayanlara göre daha büyük risk altındadır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2000; 1(1):19-25)