.jpg)
.png)
For a long time biologic markers have been searched and alterations of these markers with treatment were studied. Zang discovered Leptin in 1994, since then many studies were performed in general medicine and psychiatry. Leptin draw attention because of its central and peripheric effects. Leptin is synthesized in adipose tissue as a 167-aminoacide polypeptide and then transform in to a 146-aminoacide polypeptide in circulatory system. It is also found at hypothalamus and amygdale in brain. In recent researches, some evidences were determined that leptin is not only involved in food intake and energy consumption but also involved in sleep regulation, sexual behavior, and impulsivity. These evidences gave rise to a lot of studies, which had been performed to designate the role of leptin in psychiatric disorders and conditions like depression, bipolar disorder, suicidality and eating disorder. In this article researches of leptin in psychiatry literature were reviewed. (Anatolian Journal of Psychiatry 2004; 5:37-44)
Leptin ve psikiyatrik bozukluklar
Psikiyatrik bozukluklar ile ilgili, biyolojik göstergelerin (marker) arayışı ve bunların tedaviyle değişimi üzerinde uzun süredir çalışılmaktadır. 1994 yılında Zang tarafından keşfinin üzerinden henüz kısa bir süre geçmiş olmasına karşın, leptin gerek genel tıpta, gerekse psikiyatride oldukça çalışılmış göstergelerdendir. Leptin, endokrin sistemle olan ilişkisi,periferik ve santral etkilerinin niteliği gibi nedenlerle oldukça dikkat çekicidir. Adipozit dokudan 167 aminoasit olarak salınır dolaşımda ise 146 aminoasit halinde serbest halde veya özgün proteinine bağlı halde bulunur. Beyinde ise hipotalamus ve amigdalada bulunur. Araştırmalar arttıkça sadece gıda alımı ve enerji harcanmasıyla değil, bunun yanı sıra uyku, cinsel davranış, impulsivite gibi birçok alanda etkili olduğu görülmüştür. Bu da leptinin psikiyatride depresyon, bipolar bozukluk, intihar ve yeme bozukluğu gibi birçok durumda incelenmesinin yolunu açmıştır. Bu yazıda psikiyatride leptinle ilgili yapılan çalışmalar gözden geçirilmiştir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2004; 5:37-44)