Objective: To determine the frequency rate of depressive symptoms among non-working children whose socio-economic status is high and that of those whose socio-economic status is low in Çankırı.
Methods: Seventy children, stated as working children within the project which has been recently carried out by European Union, and International Labor Organization 70 non-working children whose socio-economic status is low, 70 non- working children whose socio-economic status is high, totally 210 children are incorporated in the research. During the data collection process, both ‘Depression Scale for Children’ and ‘Form for Child Determination’, which is used not only for defining socio-demographic properties of working and non-working children and that of their parents but also for evaluating individual properties of children, are used in the research. During the data-analysis process, tests of One Way Anova, Scheffe, and chi-square are used.
Results and Conclusion: Among 16.7% of the children incorporated in the research group, the frequency rate of depressive symptoms has been observed to be high. Furthermore, it has been understood that the frequency rate of depressive symptoms is effected by such many factors as working conditions, and socioeconomic status of the family of the children. The fact that the frequency rate of depressive symptoms among working children is higher when compared to that of both non-working children whose socioeconomic status is high and that of those whose socioeconomic status is low has been proved by means of this research. At the end of the research, the children who have been proved to be highly depressed have been directed to student advisors in their schools. (Anatolian Journal of Psychiatry 2010; 11:161-168)
Sokakta çalışan çocuklarda depresif belirtiler
Amaç: Araştırmada Çankırı il merkezinde sokakta çalışan çocuklar ile üst sosyoekonomik düzey ve alt sosyoeko-nomik düzeydeki bölgede bulunan, ilköğretim okullarında öğrenim gören çalışmayan çocukların depresif belirti düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırmaya Avrupa Birliği ve Uluslararası Çalışma Örgütü’-nün işbirliği ile yürütülen proje kapsamında sokakta çalıştığı belirlenen çocuklardan 70’i ile, alt ve üst sosyoekono-mik düzeydeki ilköğretim okullarından 70’er çalışmayan çocuk olmak üzere toplam 210 çocuk alınmıştır. Verilerin toplanmasında, çocukların depresif belirti düzeylerini belirlemek için Kovacs tarafından geliştirilen ve Öy tarafın-dan Türkçeye uyarlanan ‘Çocuklarda Depresyon Ölçeği’ ile çocukların ve anne-babalarının sosyodemografik özel-liklerini, çocukların bireysel özelliklerini ve çalışma durumlarını değerlendirmek amacıyla hazırlanan ‘Çocuk Tanımlama Formu’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistiklerin yanı sıra, One Way Anova ve ki-kare testleri ile farkın olduğu durumlarda Scheffe testi kullanılmıştır.
Sonuçlar ve Tartışma: Araştırma grubundaki çocukların %16.7’sinde depresif belirti düzeyi yüksek bulunmuştur. Depresif belirti düzeyini, çocuğun sokakta çalışma durumunun ve çocuğun ailesinin gelir durumunun etkilediği görülmüştür. Araştırmada sokakta çalışan çocukların depresyon düzeyi, alt sosyoekonomik ve üst sosyoekonomik düzeydeki çalışmayan çocuklara göre yüksektir. Araştırma sonucunda depresyon düzeyi yüksek bulunan çocuklar okullarındaki rehberlik öğretmenlerine yönlendirilmiştir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2010; 11:161-168)