Objective: We aimed to investigate the sociodemographic and clinical properties of suicide attempters and the risk factors associated with future attempts in this study.
Methods: Total of 55 patients was recruited to current study. Forty three patients completed the follow-up period. Patients were contacted by phone and they were evaluated by a semi structured phone interview checking major depression criteria according to DSM-IV and they were asked whether they have attempted suicide and whether they are taking medication and psychiatric care.
Results: The mean age and education of the sample was 29±11 years and 9±4 years respectively. Seventy five percent of suicide attempts were occurred after a life stress. Ninety eight percent of suicide attempts were self-poisoning. Eight patients (16.8%) repeated suicide attempt at least one more time during the six month follow-up period. The risk factor associated with repeated suicide attempts was presence of depression at the sixth month evaluation (p=0.01, odd’s ratio: 12.39; 95% CI: 1.83-83.5).
Discussion: The most important finding of this study is that depression is found to be associated with repeated suicide attempts at the end of six month follow-up period. To investigate risk factors associated with repeated suicide attempts with epidemiological studies is important for the development of both treatment and preventive health care services in Turkey. (Anatolian Journal of Psychiatry 2010; 11:1-8)
İntihar girişimleri öngörülebilir mi? Bir üniversite hastanesi acil servisine intihar girişimiyle başvuran hastaların altı aylık izlem sonuçları
Amaç: Bu çalışmada intihar girişiminde bulunmuş kişilerin sosyodemografik ve klinik özelliklerini ve altı aylık izlem döneminde yineleyen intihar girişimleriyle ilişkili risk etkenlerini araştırmayı amaçladık.
Yöntem: Toplam 55 hasta çalışmaya alınmıştır. Kırk üç hasta izlem dönemini tamamlamıştır. Hastalar bir, üç ve altıncı aylarda telefonla aranmış, yarı yapılandırılmış telefon görüşmesi ile DSM-IV majör depresyon ölçütleri, yeni intihar girişim-leri, tedavi ve izlemede olup olmadıkları sorgulanmış ve bilgilendirilmiştir.
Sonuçlar: Örneklemin yaş ve öğrenim yılı ortalaması sırasıyla 29±11 yıl ve 9±4 yıl bulunmuştur. Girişimlerin %75’i bir yaşam olayının ardından gerçek-leştirilmiştir. İntihar girişimi %98 oranında ilaçla yapılmıştır. Altı aylık izlem döneminde sekiz hasta (%16.8) en az bir kez daha intihar girişiminde bulunmuştur. Yineleyen intihar girişimiyle ilişkili risk etkeninin altıncı ay değerlen-dirmesinde depresyon varlığı (p=0.01, odd’s oranı: 12.39; %95 güven aralığı: 1.83-83.5) olduğu bulunmuştur.
Tartışma: Bu çalışmanın en önemli bulgusu altı aylık izlem sonunda depresyon varlığının yineleyen intihar girişimiyle ilişkili bulunmasıdır. Yineleyen intihar girişimleri ile ilişkili risk etkenlerinin epidemiyolojik çalışmalarla araştırılması Türkiye’deki hem tedavi edici, hem de koruyucu sağlık hizmetlerinin gelişmesi açısından önemlidir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2010; 11:1-8)