Objective: The aim of this study was to determine the knowledge and attitudes of patients attending a psychiatric outpatient clinic towards depression and factors that influenced them.
Methods: This study is carried out on patients who attending Psychiatric Outpatient Clinic of Celal Bayar University Hospital. The study was carried out in 200 subjects who have been selected by systematic sampling method. In this study, a 32-item questionnaire designed for rating the attitudes toward depression by PAREM (Psychiatric Research and Education Centre) was used by adding one item to find out the attitudes toward depression. In addition, a 8-item sociodemographic questionnaire designed by authors and a 5-item questionnaire which was designed by authors and included thepatients knowledge and opinions about their illness and illness characteristics of patients were applied.
Results: Most of the subjects (83.5%) believed that “depression due to social problems”. Half of subjects stated that they would not get married with a person with depression (50.5%). Twenty-eight of subjects stated that patients with depression might be aggressive. The patients suffering from a depressive episode toward depression answered the items “Mrs. F. has a somatic disease” (p=0.030), “Persons with depression don’t recover completely” (p=0.003) and “persons with depression are aggressive” (p=0.029) as “I agree” more than the patients not suffering from a depressive episode; but answered the items “I can work with a person with depression” (p=0.004) and “I would get married to a person with depression” as “I agree” less than the patients not suffering from a depressive episode.
Conclusions: Psychiatric outpatients have more correct knowledge than lay people about depression and treatment of depression. Most of the patients believed that depression is associated with social problems. Attitudes of the psychiatric outpatients toward patient with depression are more positive and more tolerant than lay people. However, patients with depressive episode have more negative and discriminative attitudes toward patients with depression and desire for social distance from patients with depression. (Anatolian Journal of Psychiatry 2009; 10:100-108)
Psikiyatri polikliniğine başvuran hastaların depresyona yönelik tutumları
Amaç: Bu araştırmada, bir psikiyatri polikliniğine başvuran hastaların depresyona ilişkin bilgi ve tutumları ile bunları etkileyen etkenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırma Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Polikliniği’ne başvuran hastalarla yürütülmüştür. Araştırmaya sistematik örnekleme yöntemi ile seçilen 200 hasta alınmıştır. Araştırmada depresyona yönelik tutumları belirlemek için Psikiyatrik Araştırmalar ve Eğitim Merkezi (PAREM) tarafından geliştirilen anket formunun 32 maddelik depresyon alt bölümü bir madde eklenerek kullanılmıştır. Aynı zamanda yazarlar tarafından geliştirilen sekiz maddelik sosyodemografik bilgi formu ve deneklerin hastalık özellikleri ile hastalıkları konusundaki bilgi ve düşüncelerini değerlendiren beş maddelik bir anket formu da uygulanmıştır.
Bulgular: Deneklerin %83.5’i depresyonun sosyal sorunlar nedeniyle ortaya çıktığına inanmaktadır. Katılımcıların %50.5’i depresyonlu birisi ile evlenmeyeceğini, %28’i de depresyonlu kişilerin saldırgan olabileceğini düşündüğünü belirtmiştir. Depresif nöbet içinde olan denekler “Fatma Hanım’da bedensel bir hastalık vardır” (p=0.030), “Depresyonlu olanlar tam olarak düzelmez” (p=0.003) ve “Depresyonlular saldırgan olur” maddelerine (p=0.029) daha yüksek oranda “katılıyorum” yanıtı; “Depresyonlu bir kişiyle birlikte çalışabilirim” (p=0.004) ve “Depresyonlu bir kişi ile evlenebilirim” maddelerine (p=0.014) daha düşük oranda “katılıyorum” yanıtı vermiştir.
Sonuç: Psikiyatri polikliniğine başvuran hastalar depresyon ve depresyon sağaltımı konusunda genel halka göre daha doğru bilgilere sahiptir. Hastaların çoğu depresyonun sosyal sorunlar ile ilişkili olduğuna inanmaktadır. Hastaların depresyonu olan hastalara yönelik yaklaşımları genel halktan daha olumlu ve daha hoşgörülüdür. Ancak depresif nöbet içindeki hastalar, depresyonu olan hastalara karşı daha olumsuz ve ayrımcı tutumlara, daha fazla sosyal mesafe isteğine sahiptir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2009; 10:100-108)