Attention deficit hyperactivity disorder: Sub-types

Objective: In this study, we aim to investigate the sub-types of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in the cases who applied to our clinic for the first time during 2002-2003 academic year and the diagnosis is of with ADHD show any difference according to age and gender.

Method: Four hundred and one children who applied to our clinic for the first time in the academic year, 2002-2003 and diagnosed with ADHD were included in this study. They are diagnosed with ADHD as a result of family interviews, child interviews, playroom observation, family and teacher questionnaires and DSM-IV.

Results: We have found that in boys the mixed type is 77.5% (n=238), the hyperactive type is 18.8% (n=50) and the attention deficit type is 3.6% (n=10); in girls, the mixed type is 79.8% (n=75), the hyperactive type is 10.6% (n=10) and the attention deficit type is 9.6 % (n=9). The hyperactive type was found to be more pervasive in boys (p<0.021). On the contrary, the attention deficit type was more pervasive among girls (p<0.017). The average age for first application and being diagnosed is 8.2±2.5 for the cases diagnosed mixed type, 4.6±2.1 for hyperactive type and 9.3±2.4 for attention deficit type (p<0.000).

Discussion: Sub-types of ADHD show significant differences according to age and gender. Sound knowledge of these differences will contribute to the diagnosis and treatment of the disorder. (Anatolian Journal of Psychiatry 2005; 6:5-10)

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: Alt tipleri

Amaç: Bu çalışmada 2002-2003 öğretim yılı boyunca polikliniğimize ilk kez başvuran ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı konan olguların, bozukluğun alt tiplerine göre dağılımının, yaşa ve cinsiyete göre faklılıklarının araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışmaya 2002-2003 öğretim yılı boyunca polikliniğine ilk kez başvuran ve DEHB tanısı alan 401 olgu alındı. Değerlendirmeler aileden alınan bilgiler, çocuk ile görüşme, oyun odası izlenimleri ve öğretmenlerden alınan bilgiler ışığında yapıldı. DEHB tanısı tüm bu değerlendirmeler sonucunda DSM-IV ölçütlerinin ayrıntılı sorgulandığı klinik görüşmeler ile kondu.

Bulgular: Erkeklerde bileşik tip %77.5 (n=238), aşırı hareketliliğin önde olduğu tip %18.8 (n=50) ve dikkat eksikliğinin önde olduğu tip %3.6 (n=11); kızlarda bileşik tip %79.8 (n=75), aşırı hareketliliğin önde olduğu tip %10.6 (n=10) ve dikkat eksikliğinin önde olduğu tip %9.6 (n=9) olarak belirlendi. Aşırı hareketliliğin önde olduğu tip erkeklerde daha sık olarak belirlendi (p<0.021). Bunun aksine dikkat eksikliğinin önde olduğu tip kızlarda daha sıktı (p<0.017). Bileşik tip tanısı konan olgular için ilk kez başvuru ve tanı alma yaşı ortalama 8.2±2.5, aşırı hareketliliğin önde olduğu tip için 4.6±2.1 ve dikkat eksikliğinin önde olduğu tip için 9.3±2.4 idi (p<0.000).

Tartışma: DEHB’nin alt tipleri yaşa ve cinsiyete göre önemli farklılıklar göstermektedir. Bu farkların iyi bilinmesinin, hastalığın tanınması ve tedavisinde önemli katkıları olacağı düşünülmektedir. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005; 6:5-10)